3. Ευχές... που δεν ίσχυαν...Kαλό Φθινόπωρο... καλό μεσημέρι...

Ευχές...  που δεν ίσχυαν...

Τέλος καλοκαιριού...και;;... 

Ξυπνήσαμε ένα πρωί και προσθέσαμε ευχές που δεν ίσχυαν, στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, όπως το "Καλό Φθινόπωρο:, αντί για τον "καλό Χειμώνα" και το "καλό μεσημέρι"... αντί... για το τίποτε.... μια που δεν υπήρχε ευχή για το μεσημέρι...

Καλό Φθινόπωρο... με μια τέλεια εικόνα!!! 

Στην αρχή... εγώ κι ο κόσμος μου.  Αντιστάθηκα  και στις δύο ευχές... Τι ήταν και τούτο;... Ποιος άρχισε να τις λέει; Και πώς έγιναν τόσο δημοφιλείς;  Από πού και ως πού "καλό μεσημέρι";... ή  "καλό Φθινόπωρο";...  Προβληματίστηκα...

Είναι γεγονός, άλλωστε, ότι ο ένας με τον άλλον επηρεαζόμαστε.  Ακούς κάτι και το επαναλαμβάνεις.  Τόσο απλά...  Όμως, κάποια πράγματα ακούγονται περίεργα.  Προσωπικά, όμως, παρ' όλον τον προβληματισμό και τις απορίες,  με παρέσυρε το ρέμα, και ανταπέδιδα της ευχές όπως μου τις έλεγαν.

Αλλά κάπου άρχισα να σκέφτομαι, ότι αυτά δεν ισχύαν παλαιότερα... Ότι κάτι δεν πάει καλά με τις νέες ευχές...

Kαλό μεσημέρι, φίλοι!

'Ετσι, για άλλη μια φορά, εγώ κι ο κόσμος μου.   Στο "καλό Φθινόπωρο" αποφάσισα να απαντάω "καλό μήνα".  Τι να  πεις;... Ότι ο Χειμώνας, τελικά,  είναι αυτός που έχει το ζόρι!!!  Και ότι το Φθινόπωρο είναι μία γλυκειά εποχή για την Ελλάδα;... Ότι δεν υπάρχει τέτοια ευχή;  Ότι πολλοί κάνουν θαλάσσια μπάνια όλο το Φθινόπωρο;   Και σε πόσους να το πεις!!!

Καλό Χειμώνα!  Καλό μήνα! 

Κλασσική ευχή, πια! 

Γι ' αυτό ... κι εγώ... τα γράφω εδώ...

Με το "καλό μεσημέρι¨" ο προβληματισμός υπάρχει ακόμα. Υπάρχουν οι ευχές για το πρωί (καλημέρα), για το απόγευμα (καλησπέρα), για το βράδυ (καληνύχτα), για το μεσημέρι όμως;  Τι λέμε;;... Και μην μου πείτε "καλησπέρα!!!" Για τις 12 ή τις 2 το μεσημέρι!!!...Αλλοίμονο... 

 Έτσι καταλήγω στο εξής:  Μήπως δεν χρειάζεται να λέμε κάτι;  Όπως κάναμε τόσον καιρό;...

Ελπίζω να βρω την λύση... Αλλιώς... και πάλι θα είμαι εγώ κι ο κόσμος μου!!!... Μέχρι τότε όμως...

Καλό μας μεσημέρι, φίλοι!!!

Lamprini Tolmi

2. H λαϊκή...

Ήθελα πολύ να γράψω για την λαϊκή αγορά, εδώ στην πόλη μου... και να που έγινε αυτό το μπλογκ... και γράφω γι' αυτήν...

Η λαϊκή αγορά

Είμαι τυχερή.  Εδώ στον ίντερνετ, γράφω ό,τι θέλω... αρκεί να έχουν υπομονή ... οι φίλοι... 

Λοιπόν, ξεκινώ το ταξείδι... στον κόσμο μου! ... 

 http://youtu.be/AsdGKkoZwHM 

Μάνος Χατζιδάκις - Ζωή Φυτούση - "Ο ταχυδρόμος πέθανε"

Η Λαϊκή μας αγορά ήτανε, κάποτε, μικρότερη σε έκταση.  Γνώριζα τον αυγουλά, αυτόν που αγόραζα τα υπέροχα μήλα (τότε έκαναν 50 δραχμές -το παληό μας νόμισμα- το κιλό), τον άνθρωπο που πουλούσε τον πατσά (αν και ποτέ δεν μου άρεσε ιδιαιτέρως ο πατσάς) και άλλους καλούς ανθρώπους της... 

Εδώ τα καλά προϊόντα!...

Τότε, λοιπόν, όπως και τώρα,  η Λαϊκή γινότανε κοντά στο σπίτι μας, την Πέμπτη.  Το καταλαβαίναμε ότι ήτανε η ημέρα της, γιατί οι άνθρωποι της, φωνάζανε.   Το τι φωνή ρίχνανε, για να πουλήσουν τα προϊόντα τους, άλλο να σας το γράφω, κι άλλο να το ακούτε!    "Εδώ τα καλά μήλα"... "Πάρτε τώρα, φρέσκα φρούτα"... "Αυγά ημέρας"... και άλλα συναφή.... 

Πάρτε, κόσμε! 

Άκουγες, λοιπόν,το πρωΐ της Πέμπτης θόρυβο και φασαρία, την ώρα που  στήνανε τους πάγκους τους οι πωλητές, και αργότερα άκουγες τις φωνές τους, φωνές που σειότανε όλη η γειτονιά... με σκοπό να πουλήσουν την πραμάτεια τους...

Αλλά, τώρα;... Α... δεν σας τόπα εγώ;... Αυτή κι ο κόσμος της;;... 

Τώρα... δεν ακούς τίποτε... ησυχία... 

http://youtu.be/1TvMB0L64g8 
Μάνος Χατζιδάκις: "Αερικό" από την "Οδό Ονείρων"

Το πρωΐ, ίσως, ακούσεις κάποιον ήχο την ώρα που στήνονται οι πάγκοι, αλλά κατόπιν, νέκρα... Λες και δεν υπάρχουν παραγωγοί κι έμποροι στην λαϊκή μας, στην Λαϊκή της Πέμπτης... Λες και τους πήρε η σύγχρονή ζωή την φωνή... Λες και σίγησαν οι άνθρωποι... Λες και χάθηκε η παράδοση... Λες... και... 

Μ.Χατζιδάκις Σείριος 86-87 Ηλίας Λιούγκος Λαϊκή Αγορά Live 

Έτσι... στο "Αυτή... και ο κόσμος της..." αδίκως περιμένω κάποια φωνή... Αδίκως... 

 

Κyr Αntonis * Μelina - Ηadjidakis (Συλλεκτικό Μελίνα & Μάνος) 

Άλλαξε ο κόσμος... κι εγώ... ακόμα... στον κόσμο μου.... 

Lamprini Tolmi

Υ.Γ. : Τα τραγούδια είναι από την Λαϊκή αγορά του Μάνου Χατζιδάκι...

1. Aυτή... και ο κόσμος της...

Αυτή.... και ο κόσμος της... Γιατί αυτός το τίτλος;  Γιατί αυτό το μπλογκ;
 

Lamprini... πάλι εδώ!

Πώς λέμε.. εγώ κι ο κόσμος μου...

Έτσι...

Πάντα ήμουν στον κόσμο μου... Από μικρή... πολλοί μου έλεγαν πώς να ντυθώ, πώς να κινηθώ, πώς να ζήσω... Αλλά... εγώ... στον κόσμο μου...

 

Στον κόσμο της... 

Τι να κάνουμε;.. Αυτά έχει η ζωή...


Θα σας ζαλίσω με την "αυτή" σε αυτό το μπλογκ, με μένα, δηλαδή... Τι να κάνω! ... Είμαι ακόμα... στον κόσμο μου...

Καλώς ήλθατε, στον κόσμο μου... της... μας....

Καλά να περνάτε!

Lamprini Tolmi

Υ.Γ. το επίθετο;... Α... έμπνευση της φίλης Κ.Δ. ... Μου άρεσε... και μου χρησιμεύει τώρα...
Τα λέμε, φίλοι... μπλογκο - φίλοι...