25, H περιπέτεια με τον σκύλο αυτόν έχει αρχίσει εδώ και κάτι χρόνια.

H περιπέτεια με τον σκύλο αυτόν έχει αρχίσει εδώ και κάτι χρόνια.

λευκός κι όμορφος

Κάθεται ήσυχος, στο ψηλό "μπαλκόνι" του, κι όποτε με βλέπει, μού γαυγίζει!!

στο... μπαλκόνι του

 Όταν δεν τον βλέπω, μα τι τον πιάνει, ρίχνει κάτι γαυγίσματα και με τρομάζει!!! Είναι ένα θηρίο

θηρίο

 εν τω μεταξύ... Όταν τον παίρνω είδηση... και τον βλέπω, και με βλέπει ότι τον βλέπω... δεν γαυγίζει... ήσυχος είναι... σαν γατούλα...

σαν γατούλα

Αα... περίπτωση ο σκύλος αυτός!   Και δεν ξέρω και πως τον λένε...  Πάντως... του γελάω όταν τον βλέπω και δεν μού γαυγίζει κι όταν δεν τον βλέπω... και πάλι γελάω, λίγο ξαφνιασμένη και τρομαγμένη...

-Με ξεγέλασες, του λέω, δεν σε πρόλαβα...

κι η ζωή... συνεχίζεται... με τον κόσμο μου...

Εγώ κι ο κόσμος μου... εδώ....

το είπαμε...

Lamprini T.

24. εκδρομή στο εξωτερικό.

Η μικρή, φέτος, πήγε τέρμα Θεού, εγώ ακόμα σκέφτομαι την εκδρομή μου στο εξωτερικό.  Την πρώτη και τελευταία φορά που έφυγα απ' την χώρα μου.  Την φοβερή στιγμή που σκέφτηκα:  "Κι αν γίνει κάτι;... Και δεν έχω πατρίδα να γυρίσω;... "

Μην σού τύχει... 

Εδώ, ξεκίνησαν όλα από εδώ.... Από αυτήν την φώτο... 

Fisherman's Bastion - Budapest, Hungary

Ουγγαρία, Βουδαπέστη η πρωτεύουσα.... των Ψαράδων το Bastion... 

Και το ξαναθυμήθηκα... η φώτο είναι από Ουγγαρία, Βουδαπέστη η πρωτεύουσα.... των Ψαράδων το Bastion... 

Θυμήθηκα, επίσης, ότι η Βούδα και η Πέστη (δύο πόλεις, με άθροισμα Βουδαπέστη... ) ... ήτα πιο όμορφες από την Βιέννη, και ας μιλάμε για την ίδια Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία... Οι άνθρωποι (Ούγγροι) είναι καλλιτέχνες... Τελείωσε! 

Και άλλα πολλά... γιατί εγώ κι ο κόσμος μου, έχει κι άλλα να πει.... εδώ... 

Lamprini T. 

23. η χώρα μας δεν είναι μικρή...

H χώρα μας δεν είναι μικρή... μικροί ήμαστε εμείς...Η χώρα μας πάντα μεγάλη είναι... και θα μάς κρατάει στην αγκαλιά της...

Θυμάσαι τότε... πόσο είχες τρομάξει όταν την άφηνες... "κι αν... δεν την ξαναβρώ... πού θα πάω να σταθώ, πού θα πάω να

κουρνιάσω... ;..."

Eλλάς - Ευρώπη - Κόσμος

Hellas

Eσύ κι ο κόσμος σου... κι η Ελλάδα μας!!!!!!

Lamprini T.

22. Τι μέρα ήταν κι η Τετάρτη.

Τι μέρα ήταν κι η Τετάρτη.

Τετάρτη... 

 Ξεκίνησα το πρωΐ για το σχολείο (παρ' ολίγον να μην δουλέψω στην πόλη μου, αλλά διευθετήθηκε ομαλώς, χωρίς να αγχωθώ πολύ).

Μουσική

  Κατόπιν, έφυγα στις 9 παρά για τις πρώτες μου εξετάσεις.  Πήγα νωρίς, κι ευτυχώς, έκανα επανάληψη καλή... Μπήκαμε με μισή ώρα διαφορά... και δεν με

πέρασε... Ακριβώς όπως το γράφω....

Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης... 

Χαλαρή και άνετη (και φέτος νάμαστε καλά να το ξαναδώσουμε, δύο - τρεις φορές... όσο πάρει... ) πήγα με το αυτοκίνητο στον Θανάση Τσ.  Γνωριστήκαμε, κοιταχτήκαμε στα μάτια και συμφωνήσαμε να βγάλει το β. σχεδόν με μηδενικό κόστος εκ μέρους μου.  Για να δούμε τελικά, τι θα γίνει.

λίγες γραμμές... έτσι... 

φώτο: Κατερίνα Παπαθεοδώρου

Επέστρεψα χαρούμενη, πήρα τηλέφωνο και ευχαρίστησα που γνώρισα μέσω της Α. τον Θανάση Τσ..  Έκατσα λίγο στο σπίτι.  Μετά

πήρα το αυτοκίνητο

το αυτοκίνητο

για ένα μάθημα, μίας ώρας.... Γύρισα στο σπίτι... Έκατσα λίγο και μετά

πήρα το αυτοκίνητο και πήγαμε με την μαμά στην Σ. Τα περάσαμε τέλεια, ήταν κι η μ. εκεί.  Ο μ. δεν ήτανε... ήτανε Μόντρεαλ....

Μόντρεαλ, Καναδάς... 

Φάγαμε ένα οικολογικό σουβλάκι... (μα τι κρεμμύδι είχε!!) και γυρίσαμε...

οικολογικό... σουβλάκι... 

Έκατσα λίγο και μετά πήρα το αυτοκίνητο... που είχε κάνει περί τα 60 χιλιόμετρα (μόνον εκείνην την μέρα) και πήγα στον Ταύρο.

Ταύρος... 

  Εκεί ήμασταν λίγοι και κάτσαμε ως την 1 το βράδυ περίπου...


Πήρα το αυτοκίνητο και γύρισα... Ε, δεν έχει κάτι άλλο...
Πήγα για ύπνο...

για ύπνο... 

Αυτά...

Xρόνια πολλά... στον Σταύρο, στην Σταυρούλα...

στην Σταυρούλα... 

Lamprini T.


Υ.Γ. Ναι, εγώ κι ο κόσμος μου! 

21. Βράδυ, και φυσάει πολύ...

Βράδυ, και φυσάει πολύ... Ένα γατί με είδε και με πλησίασε... Ανήσυχο, κοιτούσε εδώ κι εκεί. Τα φύλλα είχαν πέσει, και με τον αέρα το φόβιζαν....

Το καημένο το γατί...

Του κάνω "ΝΙΑΟΥ"... και μού απαντάει απελπισμένο:... "νιάου"...

"Μην φοβάσαι", του λέω, "αέρας είναι... "

Δεν νομίζω να το κατάλαβε...

NIAOY

Είπαμε... Εγώ κι ο κόσμος μου...

Lamprini T. 

20. ΜΠΟΥΓΕΛΟ!!!!!!!!!!!!!

και στόχα πει... θάθελα να παίξω κι εγώ... και να... που με έβαλες...

στο παιγνίδι...

ΜΠΟΥΓΕΛΟ!!!!!!!!!!!!!

ΜΠΟΥΓΕΛΟ!!!!!!!!!!!!!

(φώτο από γκουγκλ)

Μόνη μου δεν θα μπορούσα, εγώ κι ο κόσμος μου βλέπεις... Ευχαριστώ, Γιάννη...!! 

Lamprini T.

19. Οι περισσότεροι έχουν διαλέξει Χατζιδάκι, για το Φεστιβάλ...

https://www.youtube.com/watch?v=1WBk-vSA3n4

"Πάω να πω στον ουρανό... "

Οι περισσότεροι έχουν διαλέξει Χατζιδάκι, για το Φεστιβάλ... Θα τον έχουμε παρέα το 

Σάββατο... 

Lamprini T. 

Y.Γ.  Η Αυτή κι ο κόσμος της... προτίμησε (ένα τραγούδι με δίδαγμα με την μία χορωδία,  ένα δημοτικό με πόλεμο... με την άλλη) ένα δημοτικό τραγούδι... κι ένα αστείο... (με τις δυο).   Όλα ταιριαστά με τον κόσμο της... 

18. Βιέννη... 1990,

Βιέννη... 1990,

 

Βιέννη... 1990.

τι μου θυμίζει...

Είχαμε πάει στην Βιέννη... σε ένα κέντρο διασκεδάζαμε,  εγώ βγήκα έξω για λίγο, έκανα μια βόλτα στο σκοτάδι...

Ένα αυτοκίνητο είχε παρκάρει στις γραμμές  του τραμ... έφθασε το τραμ... 

τραμ

Καλά, σκέφτηκα... σε δέκα χρόνια θα τον βρούνε τον οδηγό, σε δέκα χρόνια θα φύγει το τραμ… 

Έκατσα για λίγο να δω τι θα γίνει…

Κατέφθασε ένα πυροσβεστικό 

πυροσβεστικό 

βγαίνουν οι άνδρες του… 

και μετακινούν το αυτοκίνητο μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου…

"Πού βρίσκομαι;;;… " Σκέφθηκα… σε άλλη γη;;… 

Μάλλον στον κόσμο μου... εγώ κι ο κόσμος μου εδώ... 

Lamprini T. 

17. και μετά... σε κοροϊδεύανε... για τα κοτσιδάκια σου...

και μετά... σε κοροϊδεύανε... για τα

 κοτσιδάκια σου... 

κοτσίδα, με τέχνη

Και να τώρα, κατά καιρούς, βγήκαν οι κοτσίδες στην φόρα κι έγιναν της μόδας.  Τότε, μόνον εσύ τις είχες... 

Α, Λαμπρινή, όπως πάντα... εσύ κι ο κόσμος σου... 

Lamprini T. 

16. θα μπορούσα νάμουνα εγώ εκεί...

θα μπορούσα νάμουνα εγώ εκεί...

νάμουνα εγώ εκεί

(Κολοράντο, ΗΠΑ)

πόσες φορές δεν τόχεις πει.

 Πριν πας στην Κω, ήτανε τα Ίμια,

Ίμια

αφού πήγες Θεσσαλονίκη, είναι το δυστύχημα,

τραίνο

αφού έφυγες απ' την Κω ήτανε το Σάμι να...

Κως... 

μετά κάτι άλλο, κάτι άλλο...



Kαι πάντα λες θα μπορούσα νάμουνα εγώ εκεί...

γιατί όλοι, είμαστε ένα...

δεν είσαι εσύ κι ο κόσμος σου ... πάντα...

Lamprini T.

15. Τα παιδικά μου χρόνια,

Μαζέϊκα, Καλάβρυτα... κλπ...



Τα παιδικά μου χρόνια, ο κόσμος μου...

Lamprini T.

14. Το πόσο σάς αγαπώ,

Το πόσο σάς αγαπώ, δεν μπορώ να σας το πω... το λένε τα αισθήματα μου, όταν έκανα μισή ώρα να

συνέλθω...

πόσο σάς αγαπώ

Eίπαμε... εγώ κι ο κόσμος μου... 

Lamprini T.

13. το νανούρισμα των παιδιών

Μετά από καιρό, όταν το ξανάπα, η μικρή έπεσε στον καναπέ να κοιμηθεί, σαν να ήταν στο αίμα της πια αυτή η

μουσική....

Νανούρισμα - Λάκης Παππάς, Μάνος Χατζιδάκις: Ματωμένος γάμος [Lorca]

Η αυτή κι ο κόσμος της... ήταν χαρούμενη... 

Lamprini T. 

12. Μα τι να ζηλέψουν;

Μα τι να ζηλέψουν;  Τις κοτσίδες σου;  Τα ξανθά σου

μαλλιά;.... 

(Θάμουν 7;;;)

 7;;;

Μα τι να ζηλέψουν;   Το μπουφάν σου;  Τα ξανθά σου

μαλλιά;... 

(Θάμαι.... _8!!! )

8!!!

Eγώ κι ο κόσμος μου, τόπαμε...

Lamprini T. ΄

11. ΟΛΟ ΜΑΖΥ!!!! .... και λίγα-λίγα...

Εδώ... τα λίγα... :

Δυσκολεύομαι να μιλήσω.  Έφθασα σε ηλικία

μεγάλη.

Δυσκολία

OΛΟ ΜΑΖΥ.... και επιμέρους... 2

 Έφθασα σε ηλικία μεγάλη. Αλλά, δεν το καταλαβαίνω. Μόνον τον σώμα μου διαμαρτύρεται.    Η ψυχή λέει

άλλα.

η ψυχή

Η ψυχή λέει άλλα.  Είναι ακόμα ενθουσιώδης κι ας πέρασαν τα

χρόνια.

πέρασαν τα χρόνια

 Πρέπει να ξανανδρωθώ, όμως.  Ήρθε η ώρα να ζήσω μόνη μου. Γι'  άλλη μια

φορά..

να ζήσω μόνη μου

Γι'  άλλη μια φορά...  Να μην με νοιάζει τι θα πει ο κόσμος.  Να είμαι στον

κόσμο μου...

στον κόσμο μου...

ΚΑΙ ΟΛΟ ΜΑΖΥ!!!! 

Δυσκολεύομαι να μιλήσω.  Έφθασα σε ηλικία μεγάλη. Αλλά, δεν το καταλαβαίνω. Μόνον τον σώμα μου διαμαρτύρεται.  Η ψυχή λέει άλλα.  Είναι ακόμα ενθουσιώδης κι ας πέρασαν τα χρόνια.   Πρέπει να ξανανδρωθώ όμως.  Ήρθε η ώρα να ζήσω μόνη μου Γι'  άλλη μια φορά..  Να μην με νοιάζει τι θα πει ο κόσμος  Να είμαι στον

κόσμο μου...

στον κόσμο μου...

Lamprini T. 

10. της αγοράσαμε σοκολατάκια Γκοντίβα...

της αγοράσαμε σοκολατάκια Γκοντίβα... Τότε κάνανε 12.000 το κιλό.... Της πήρες μισό κιλό... και γύρισες να μου προσφέρεις ένα.... Μα καλά, θάπαιρνα σοκολατάκι που κοστίζει

 τόσο!!! 

Γκοντίβα... και κρασάκι... 

Εγώ κι ο κόσμος μου, το ξέρω... 


Lamprini T. 

Υ.Γ.  Τελικά, το πήρα.  Ε, καλό ήτανε... :) = χαμόγελο... 

9. το 3) Εκδρομή νηπιαγωγείου, το έχω κάνει,

Albert Anker (1831-1910)
Γεννήθηκε σαν σήμερα, 1 Απριλίου.
Ελβετός ζωγράφος και εικονογράφος.
Τον αποκαλούν «εθνικό ζωγράφο» της Ελβετίας, λόγω των δημοφιλών απεικονίσεων της ζωής στα ελβετικά χωριά κατά τον 19ο αιώνα.

1) Ανάγνωση-συντροφιά στον παππού, 1893

2) Παιδικό παιχνίδι, 1866

3) Εκδρομή νηπιαγωγείου, 1872

4) Νηπιακός σταθμός, 1890


....................

Τι καλό... το 3) Εκδρομή νηπιαγωγείου, το έχω κάνει, αλλά δεν ήξερα ούτε τίτλο ούτε τίποτε... Τα καλά του ίντερνετ...

 εγώ κι ο κόσμος μου... εδώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Lamprini T.

8. Για όλους τους φίλους...

Για όλους τους φίλους... (νέους, παληούς... 

χαμένους... :) )

Υ.Γ. Δεν μ' αρέσει να αλλάζω... εξώφυλλα... 

Πολλοί αλλάζουνε κάθε ώρα και στιγμή.  Προτιμώ να μένω με ένα... (στο φέις) όπως κι εγώ είμαι μία... Είπαμε, εγώ κι ο κόσμος μου...

τούρτα... 

Lamprini T. 

7. αυτά τα ροζ μαγουλάκια... μού λείπουν...

αυτά τα ροζ μαγουλάκια... μού

λείπουν...

ροζ μαγουλάκια...

Η θεια μου, η Θοδώρα είχε πάντα ροζ μάγουλα.  Μού έκαναν εντύπωση από μικρή, αλλά μεγάλη το εξέφρασα, και το συνειδητοποίησα.  Είναι η υγεία που δηλώνουν, ο καθαρός αέρας, η υφή του δέρματος...

Ό,τι κι αν είναι, βλέποντας αυτήν την φώτο, θυμήθηκα.... την θεια μου...

Θεός σ'χωρέσ' την....

Lamprini T.



Υ.Γ. Η φώτο ΔΕΝ είναι δική μου...  Σε αυτό το σημείο δεν μπορώ να πω εύκολα, το εγώ κι ο κόσμος μου... 

6. δεν θα το πιστέψεις, ...

δεν θα το πιστέψεις, ... το είχα ακούσει στο Δημοτικό από ένα αγόρι... Το έλεγε μόνο του... Το τι εντύπωση μού είχε κάνει... Δεν θα το πιστέψεις...

ΤΟΥ ΚΙΤΣΟΥ Η ΜΑΝΑ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ~ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΦΡΑΓΚΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

 Πρώτον ζήλεψα που εγώ δεν το είχα πει... (όχι ότι το ήξερα.... που δεν είχα τραγουδήσει κι εγώ σόλο... )

Δεύτερον τρελλάθηκα απ' τα λόγια...

Τι εμπειρία ήταν

αυτή....

Εμπειρία για να μπει εδώ, στο αυτή κι ο κόσμος της... :) = χαμόγελο...


Lamprini T.

5. Toν θυμάμαι, τον μικρό πιανίστα

Toν θυμάμαι, τον μικρό πιανίστα, λίγο πριν τις εξετάσεις;... καθόταν, χωρίς πιάνο, κι έπαιζε, και τα χέρια του πήγαιναν τόσο γρήγορα.  Όχι, ποτέ δεν το είχα κάνει αυτό... Ο καθένας με την 

τέχνη του... ή αλλιώς... εγώ κι ο κόσμος μου... :) = χαμόγελο... 

Art  Noon Saram ~

 τέχνη: Νουν Σαράμ

Lamprini T.

4. Θάλασσα... υπέροχη...

Θάλασσα... 

υπέροχη...

θάλασσα

Τα τελευταία χρόνια την επισκέπτομαι.  Είναι στο Μάτι στην Ανατολική Αττική.  Ο καιρός δεν είναι πάντα καλός.  Κι αυτή δεν είναι καθόλου ήσυχη.  Τόσα χρόνια πέρασαν, και μόνον μία φορά την είδα γαλήνια...

Φέτος, δεν ήταν αυτή η φορά...


Aυτή κι ο κόσμος της... ή.. η θάλασσά της... εδώ... !!


Lamprini T.

3. Τίποτε δεν είναι τυχαίο...

Καμμιά φορά αναρωτιέσαι πού βρίσκεσαι.

 Πηγαίνοντας για μάθημα σήμερα, βρέθηκα σε μία σκηνή που εκτυλίχθηκε πριν κάνα - δυο χρόνια,  και δεν το περίμενα!!!

Μπήκα στο μάθημα του κ. Λ. για να παρακολουθήσω λαϊκά, (ένα σεμινάριο που είχα... δεν έγινε... ) αντ' αυτού έπεσα στον κ. Σ. ο οποίος μάς μίλησε για το όργανο γ....

Kαϊτατζής

Ε, αυτό το είχα ξαναζήσει.  Προ διετίας περίπου, δεν μπορούσα να παρακολουθώ ον Λ. πολύ.  Μία μέρα, δεν ήρθε, και στενοχωρέθηκα.  Έκανε τόσο καλά το μάθημά του, που έλεγα... ποιος ξέρει τι θα ακούσω τώρα... απ' τον αντικαταστάτη του...

Κι όμως, το μάθημα αυτό ήταν μία αποκάλυψη για μένα.  Τρελλάθηκα.  Είδαμε μία ταινία τόσο συγκλονιστική... που τρελλάθηκα.

 τρελλάθηκα.  

Το αποτέλεσμά της ήταν να γυρίσω σπίτι, να γεμίσω τα μπλογκ μου με αυτήν την εμπειρία... κι αυτό έμεινε εκεί.  Στην ιστορία... του ίντερνετ...

Σήμερα, που ξαναπήγα πάλι... κι αντ' αυτού, έπεσα στον κ. Σ. σκέφτηκα... τίποτε δεν είναι τυχαίο. και συνέχισα... δεν είμαι καλά, δεν είναι πραγματικότητα αυτό που ζω.  Κι όμως, το ξανάζησα.

το ξανάζησα.

Με μικρές παραλλαγές, απ' το πρώτο μάθημα του, μιας που τα παιδιά, είχαν απορίες διαφορετικές από τότε... ξανάζησα αυτήν την συγκλονιστική εμπειρία.

Αυτήν την φορά, ήμουν έτοιμη.  Τράβηξα την ταινία στο βίντεο του κινητού... και... τρελλάθηκα απ' αυτήν... και πάλι...

τρελλάθηκα... 

Ε, δεν γίνονται αυτά...

και... να που γίνονται!!!!!!!!!!!!!!!!!

Είπαμε, εγώ κι ο κόσμος μου... 


Κι εδώ... η σχετική... ανάρτηση... Ακαδημαϊκό έτος... 2014-15

ΠΗΓΗ!! http://foithtriaedw.blogspot.gr/2015/03/t-my-lovely-fashion-k.html

Lamprini Τ.


Υ.Γ. Τού μίλησα στο τέλος του Σ.  Τού εξέφρασα όλον τον ενθουσιασμό μου... Είπε ότι με θυμήθηκε... ότι ήμουνα παρούσα στο μάθημα... τότε...

Για φαντάσου...